زمین یک منبع فناناپذیر حیات در منظومه نامتناهی خورشیدی است. زندگی روی زمین به انرژی خورشید وابسته است. هرچند طی قرن گذشته انسان و فعالیت های وسیع صنعتی ناشی از تمدن مدرن ما مقادیری به گازهای گلخانه ای طبیعی زمین افزوده اند که بر آب و هوا و تمام اشکال حیات تبعات منفی داشته اند. در عین حال رشد سریع جمعیت و شهرسازی وسیع بهره گیری مسولانه از منابع محدود را می طلبد.
برای کاهش تاثیرات انسانی برزمین مان نیازمند اراده سیاسی،اقدامات متمرکز و ابزارهای مناسب هستیم. استانداردهای بین المللی یکی از این ابزارها هستند. استانداردهایی که توسط سه سازمان ISO,IEC,ITU تدوین می‌شوند راه حل های آزموده و واقعی برای چالش های فنی ارایه می دهند. استانداردها عمدتا اشتراک گذاری وسیع دانش فنی میان کارشناسان خبره در میان کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه را به طور یکسان فراهم می آورند.استانداردها همه ی جنبه های صرفه جویی انرژی، کیفیت آب و هوا را شامل می شوند و پروتکل ها و روش های اندازه گیری استاندارد شده را وضع می کنند. استفاده گسترده استانداردها از تبعات تولید و فرآیندهای صنعتی کاسته ،استفاده مجدد از منابع محدود را فراهم نموده و بازدهی انرژی را ارتقا می بخشد.
