نان، با تنوع زیاد و ارزش‌های تغذیه‌ای متفاوت، دارای جایگاه ویژه‌ای در سبد تغذیه‌ای ایرانیان است.
نان سنگگ:
در تهیه نان سنگگ از آرد تقریبا کامل و سبوس‌دار استفاده می‌شود. نان سنگگ به دلیل دارا بودن مقدار بالای فیبر و آسانی هضم، مورد توجه متخصصان تغذیه می‌باشد.
سبوس موجود در ترکیب این نان باعث افزایش جذب مواد مغذی، کاهش کلسترول خون و جلوگیری از چاقی مفرط بوده، تامین کننده ویتامین‌های مورد نیاز بدن است.
نان بربری:
در صورتی‌که در تهیه خمیر نان بربری از خمیر مایه استفاده شده باشد و تخمیر در آن به خوبی صورت گرفته و در درجه حرارت یکنواخت و آرام پخت گردد، این نان یکی از مطلوب‌ترین نان‌ها خواهد بود.
استفاده از جوش شیرین در خمیر نان باعث کاهش ارزش غذایی و زمان ماندگاری شده، دور ریز و ضایعات نان را افزایش می‌دهد.
نان لواش و تافتون:
این نوع نان ها معمولا با افزودن جوش شیرین و مقدار زیادی نمک تهیه می گردند، بنابراین ارزش غذایی بالایی ندارند.
استفاده از جوش شیرین در خمیر نان باعث کاهش ارزش غذایی و زمان ماندگاری شده، دور ریز و ضایعات نان را افزایش می‌دهد.
عدم تهیه خمیر با خمیر مایه و در نتیجه کوتاهی زمان پخت، همچنین عدم آگاهی نسبت به خرید زیاد و نحوه نگهداری صحیح در منزل، موجب بالا رفتن میزان دور ریز این نان‌ها می‌شود.
از عوارض مصرف عمده نان لواش و تافتون، اختلال در جذب فلزات دو ظرفیتی و مسمویت با فلزات سنگین می‌باشد.
نان‌های حجیم و نیمه حجیم:
در‌صورتی که با آرد سبوس‌دار و تقریبا کامل تهیه شوند دارای ارزش تغذیه‌ای بالا و هضم آسان خواهند بود.
فرآوری خمیر این نان‌ها با استفاده از خمیر مایه، زمان استراحت مناسب در تخمیر نان و متصاعد شدن گازها از خمیر، باعث می‌شود تا خمیر کاملا حجیم گردد. مغذی‌ترین قسمت نان حجیم، مغز آن می‌باشد که به اشتباه دور ریخته می‌شود.
